لوح زرین

خوشکل است. پوستش برق می زند. با تحسین براندازش می کنم ولی خوشش نمی آید. می خواهد دهن کجی کند اما نمی تواند؛ بجایش می شاشد. شاید هم می ریند. شاش یا سنده، سبز و آبکی است. روی شاخه می پاشد. حالا راضی شد. می خواهد بخندد اما نمی تواند؛ راهش را میگیرد و می رود. با تحسین از پشت براندازش کردم. پوستش هنوز لوح زرین...ادامه مطلب

زوم کن... زوم... زوم سپس یک مربع بود و دیگر هیچ نبود. می دانستم دارم خواب می بینم. یکی که خودم بود می گفت زوم کن... زوم... زوم! آنقدر زوم بالا رفت که تصویر از واقعیت هم شفاف تر شد. روی مربع طرح ماز بود. بعد نوری وارد مسیر شد. مثل خون که در رگ جاری شود. ماز را آرام پر کرد تا وقتی کل لوح نورانی شد. لوح زرین...ادامه مطلب